Om er voor te zorgen dat echt ieder wat wils krijgt, besloten we de laatst geplande dag Yellowstone om te zetten in een extra dag kinderparadijs. En zo hadden we twee en een halve dag op een camping met grote waterspeeltuin. Op hier en daar een lastig momentje na doen de meiden het trouwens super. De temperaturen lopen ook hier behoorlijk op en gemiddeld rijden we toch zo’n vier uur per dag. Indi is in Glacier Nationaal Park zelfs benoemd tot junior parkranger na het maken van een wandeling, bijbehorende opdrachten en het afleggen van een eed. Sinds die benoeming (met bijbehorende badge), lijkt het wandelen haar nog beter af te gaan. Zeker met een vaak door ons in het vooruitzicht gestelde koekjespicknick, is ze niet meer te stoppen!

Glacier was ook onze laatste bestemming in Amerika. Op dat moment met een beetje pijn in het hart. We zijn (ook in het verleden) erg verwend met de mooie natuur in de Amerika. Daarnaast doet het ook pijn in de portemonnee. Boodschappen doen in Canada is geen pretje. Veel producten zijn twee keer zo duur. Afwachtende wat Canada ons zou gaan bieden, trokken we met een camper vol benzine en boodschappen de grens over.

Waterton Lakes Nationaal Park stond als eerste op het programma. Waarschijnlijk hebben ze het daar nu nog steeds over ‘the slow driving dutchmen’, maar als dat op één avond betekent dat je vijf beren en een vos spot, so be it. Over ‘wildlife’ gesproken, er is nog iets dat we zullen missen aan Amerika; onze bezoekjes aan de Wallmart. We verbeelden ons niks, maar als je daar je klapstoeltje neerzet, kun je je best een dag vermaken. Zelfs in ons ‘vakantiekloffie’ voelden we ons daar regelmatig ongemakkelijk overdressed en vier mensen zonder overgewicht bij elkaar is natuurlijk ook best bijzonder.

Genoeg vergelijkingen nu, het is ons inmiddels duidelijk dat Canada gewoon een heel mooi land is. Dit werd ons nog duidelijker toen we ons in alle vroegte op de 300 km lange Ice Field Parkway (Rocky Mountains) begaven. Verschillende stops met watervallen, meren in alle kleuren en gletsjers. Te veel om op één dag te kunnen bekijken. Gelukkig stond deze weg nog een keer op het programma. Sneller dan verwacht zelfs, want we waren nog niet zo lang op onze camping in Jasper toen we te horen kregen dat er vlakbij een grote bosbrand was uitgebroken. Voor het slapen gaan de rookmelders maar even gecheckt en hoewel die ´s nachts niet zijn afgegaan, stond ´s ochtends de hele camping blauw van de rook. Wegwezen dus!

Terug over de Ice Field Parkway en daar een plaatsje gezocht om de volgende dag de pittigste wandeling tot nu toe te maken. Vijf kilometer met een grote stijging. En ja hoor, parkranger Indi heeft de hele route zelf gewandeld! Boven aangekomen werden we beloond met een wijds uitzicht op gletsjers en bergen... en natuurlijk een koekjespicknick!

Via nationaal park Yoho, Golden en het kleur- en geurrijke Mount Revelstoke in Peachland beland, waar we wat gas terugnamen. Drie dagen chillen aan een prachtig meer dachten we dat het avontuur nu over was. De grootste verrassing moest nog komen:

Er bleek namelijk een fout gemaakt te zijn met onze vliegtickets. Tot het laatste moment dachten we dat het zo’n vaart niet zou lopen, maar we mochten uiteindelijk echt niet mee. Dat is wel even apart, zeker als je minimaal twee dagen moet wachten op de volgende vlucht. Nadat we te horen kregen dat al onze onkosten vergoed zouden worden, maakte de verbazing al snel plaats voor een big smile en konden we Vancouver nog twee dagen onveilig maken. Deze keer deden we dat vanuit een iets luxer hotel met zwembad op het dak. Zo werd er dus weer Aziatisch gegeten, gezwommen en kon de lokale platenboer nog even worden bezocht. Uiteraard werd onze vakantie afgesloten met gepast vervoer naar het vliegveld ;)

Leuk dat jullie allemaal weer een beetje hebben meegereisd, bedankt voor de reacties appjes enz. en we zien jullie weer snel!

Richard, Angela, Indi & Manou