Ni hau!

De laatste dagen in Nepal hebben we doorgebracht in de hoofdstad Kathmandu. Omdat we het samen barbequen van Nederland wel een beetje misten, besloten we een tempelcomplex te bezoeken waar lijkverbrandingen plaatsvinden. De rouwende nabestaanden en de geur van brandend mensenvlees, zorgden echter toch voor een iets ander sfeertje dan we thuis gewend zijn. Om ons karma weer een beetje te herstellen besloten we vervolgens Bodhnath aan te doen. Een religieus oord waar veel uit China gevluchte Tibetanen wel veilig hun tradities kunnen voortzetten. Moeilijk te begrijpen dat deze mensen in Tibet zo wreed worden aangepakt door de Chinezen, terwijl er zo iets vredigs van uitgaat.

Schreven we eerder dat de overgang van India naar Nepal een wereld van verschil was, de overgang van Nepal naar China was 3 werelden van verschil. Dit begon al in het vliegtuig; om een reden die we nog steeds niet weten, kregen we plaats in de eerste klas. Benen languit, een lekker maaltijd en de pieken van de Himalaya die boven het wolkendek uitstaken gaven ons een 'top of the world gevoel'. Dit gevoel was snel weer weg toen we ons nietig voelden tussen de wolkenkrabbers van Hong Kong. Hong Kong is een verzameling eilanden. De kern is een stad die slechts bestaat uit hoogbouw. We hebben echt geen gewoon huis kunnen ontdekken. Nu zijn de wolkenkrabbers waarin bedrijven gevestigd zijn modern en gelikt, maar de mensen wonen in de meest afschuwelijke betonnen blokkendozen. Inmiddels zijn we er achtergekomen dat de Chinezen meesters zijn in het uit de grond stampen van de meest lelijke bouwwerken. En dat soms ook nog eens op de meest prachtige lokaties. Daar komt bij dat de Chinezen niet houden van 'oud' dus veel traditionele bouwwerken worden met de grond gelijk gemaakt.

We hadden het in Hong Kong zo naar ons zin dat we 5 dagen zijn gebleven. 1 dag daarvan zijn we naar een pretpark/dierentuin geweest. Hier hebben we panda's gezien en 1 van de grootste aquaria in Azie. De laatste dag hebben we gezwommen in een park midden in de stad, tussen alle wolkenkrabbers in een heerlijk zwembad. De voorzieningen zijn hier allemaal tot in de puntjes verzorgd. Niets wordt aan het toeval overgelaten. Dit uit zich o.a. in het enorme aantal bordjes dat je overal tegenkomt. Overal word je tot in den treure gewaarschuwd voor op de loer liggende gevaren of word je medegedeeld wat verboden is en welke boete daarop staat. Aan de ene kant zijn wij van mening dat mensen dat enigszins nodig hebben, aan de andere kant is het misschien wat overdreven als je bij het reuzenrad staat te wachten en er om de minuut wordt omgeroepen dat je in het reuzenrad;
-niet mag in/uitstappen als het rad nog beweegt,
-niet mag eten en drinken,
-niet mag staan,
-geen lichaamsdelen buiten het bakje mogen komen,
-je niet naar binnen mag als je zwanger bent, hoge bloeddruk of hartproblemen hebt.
De 10 seconden die dan nog over zijn worden gevuld door een man die iedere keer een gedeelte van dit verhaal herhaalt en dit noteert in een logboek. Mao zal zich tevreden omdraaien in zijn graf.
We stonden trouwens wel even perplex toen we zagen dat Mao op alle bankbiljetten staat afgebeeld. We willen graag weten hoe de mensen hier over Mao denken, maar aangezien buiten Hong Kong bijna niemand een woord engels spreekt, kan dit weleens lastig worden.

Vanuit Hong Kong zijn we via Shenzhen afgereisd naar Yangshuo. Nu was het ons wel bekend dat China geen ontwikkelingsland (meer) is, maar tijdens deze busrit van 10 uur keken we onze ogen toch wel uit. De eerste 2 uur zagen we alleen maar hoogbouw. En dan was dit Shenzhen, een stad waar we voor het plannen van de reis nog nooit van hadden gehoord. En dan hebben we ons ook nog laten vertellen dat dit in 25 jaar uit de grond gestampt is. Aangekomen in Yangshuo schrokken we ook nog even van de mate van ontwikkeling. Uiteraard gunnen we onze Chinese vrienden het beste, maar bij China hadden we ook een vrij romantisch en traditioneel beeld. Ook hier was dat ver te zoeken. Yangshuo is extreem toeristisch, maar dat is ook niet zo gek; de natuur hier is hier geweldig mooi!! Een netwerk van rivieren en overal waar je kijkt reizen grote, vaak begroeide kalkstenenformaties op uit het landschap. En als je er dan met het fietsie op uittrekt, ga je toch wel een beetje terug in de tijd en zie je de mensen met hun buffels de velden bewerken en oude Chinese mannetjes hun noedels naar binnen slurpen. En die noedels zijn hier net als al het andere eten heerlijk. Richard moet oppassen dat de 10 kilo die hij is kwijtgeraakt er niet heel snel weer aanzitten. Zeker wanneer we ons vanwege de enorme plensbuien verplicht moeten terugtrekken ineen van de gezellige restaurantjes of cafeetjes. Tijdens een van onze diepgaande gesprekken in een van die cafeetjes, concludeerden we dat we het nog steedssuper(!!!