Hallo lieve kijkbuiskinderen,

Sommigen van jullie konden niet meer wachten op een bericht. Bij deze!

De tussenstop in Nederland beviel goed. Een groot ontvangstcomite stond voor ons klaar op Schiphol en de bruiloft van Roos en Sirik was een geweldig knalfeest! Toch kon dit alles ons niet in Nederland houden. Wat wil je ook met New York als volgende bestemming. Heel apart om daar rond te lopen. We waren er nog nooit geweest, maar omdat je veel locaties al zo vaak in films hebt gezien, voelt het allemaal heel vertrouwd aan. De gele taxi's, de metro, de hotdogverkopers; heel logisch allemaal! Van wat zo'n beetje gezien wordt als de hoofdstad van de wereld, hadden wij verwacht dat het een prettige chaos zou zijn endat alles nog een stuk sneller gaat dan bij ons. Nou zo hebben wij het niet ervaren. Met z'n vele verschillende buurtjes; Chinatown, Little Italy etc. voelde New York erg sfeervol aan en de mensen hielpen ons vaak uit zichzelf op weg.

Het mooie aan New york is dat moderne en historische gebouwen elkaar afwisselen. Door het instorten van de euro was het shoppen minder interessant, maar dit hield Angela niet tegen. Nou hebben we ook wel zoveel gelopen dat een nieuw paar schoenen wel nodig was. We hebben o.a. Times Square, The Brooklyn Bridge, Central Park, Het Vrijheidsbeeld en Ground Zero bezocht. Dat laatste heeft diepe indruk gemaakt en we hielden het niet droog. In het bijbehorende 9/11 Memorialmuseum krijgen al de slachtoffers een gezicht doormiddel van verhalen en foto's. De briefjes van nabestaanden die opzoek waren naar hun geliefden en/of familieleden deden de rest.
Ook heel apart om hier zoveel Nederlandse of van het Nederlands afgeleide namen tegen te komen. Zelfs een metrostation dat Schermerhorn heet! Om over het aantal Nederlanders nog maar te zwijgen. We zouden met twee jongens Nederland-Slowakije gaan kijken in een cafe op Times Square. We dachten hier een handje vol Nederlanders aan te treffen en niet drie verdiepingen afgeladen met zo'n 500 Nederlanders!!!!
Net als Nederland heeft ook Colombia banden met Amerika, alleen liggen deze meer in het heden.

Colombia; Het land van de cocaine, de FARC, ontvoeringen en corruptie...Wat hebben jullie daar te zoeken?!? Werd ons veel gevraagd. Tja...De FARC is in sommige gebieden nog steeds aanwezig en coke is er in overvloed, maar Colombia is meer dan dat. Sinds 2002 heeft president Uribe de mate van veiligheid aanzienlijk vergroot. De eerste toeristen ontdekten dat Colombia enorm veel te bieden heeft; Afwisselende natuur van jungle, het Andesgebergte tot woestijn en tropische stranden, salsa, koloniale stadjes en vriendelijke mensen. Colombia wordt nog niet overspoeld door toeristen, is nog behoorlijk ongerept en dat klonk ons erg goed in de oren: Een nieuw avontuur!!!

En WOW! We zijn hier nu1.5 week en we hebben het enorm naar ons zin!
Vanuit Bogota zijn we naar Salento gereisd. Een klein dorpje met als hoofdattractie de schitterend groene omgeving. Met rubberen kaplaarzen aan baggerden we door de blubber door een gebied met groene heuvels bezaaid met waxpalmbomen die wel 60 meter kunnen worden. Om ons vervolgens in het dorpje te trakteren op verse aardbeien met slagroom en het dagelijks leven te observeren dat vermakelijk is: Oude mannetjes met sombrero en poncho aan die onder het genot van een potje bier een kaartspel spelen, salsamuziek die die je zelfs in de supermarkt hoort, machomannen die je genadeloos aankijken en misschien wel de meest mooie vrouwen dieonze planeet te bieden heeft. Vanuit Manizales hebben we Nationaal Park Los Nevados bezicht wat weer een totaal ander plaatje opleverde. Een soort maanlandschap op 5000 meter hoogte. Nee! Dit is geen straf voor ons!

Wat wel een straf was en dat zal jullie ook vast niet ontgaan zijn was de finale NL-Spanje. Normaal gesproken zijn we niet zo uitbundig, maar ditmaal hadden we een taak te volbrengen, namelijk het vertegenwoordigen van ons Holland. We reisden daarvoor 8 uur terug naar de hoofdstad Bogota om samen met een leuk Nederlands stel bij de ambassade te gaan kijken. In het oranje gehuld kwamen we bij de ambassade aan waar het een groot feest bleek te zijn. Duizenden mensen hadden zich verzameld en menigeen dacht er blijkbaar hetzelfde over als ons, want het oranje knalde eruit! Helaas werd ons feestje in de 118e minuut verpest, maar bood een gezellig cafe gelukkig nog enige troost!

Als laatste en niet onbelangrijk: We voelen ons hier veilig. Politie en militairen in overvloed aanwezig, dus we hopen dat jullienet zoals onslekker kunnen slapen!

Adios! Richard enAngela

P.s. Denog beloofde foto's van China hebben we er ook opgezet.